----------------------------------------------------------------

جرم و امنیت در کانادا

امیر دوست عزیزی که به طریق فدرال اسکیلد ورکر عازم کانادا هستند از ما در مورد امنیت و کار در ساسکاچوان خواستند که بنویسم و با وینیپگ مقایسه اش کنم . من هم بهتر دونستم اونو در قالب یک پست جدید بگذارم تا همه از این مطالب مطلع شوند.

با توجه به آمار جرائم سرانه در کانادا شهر رجاینا و سسکتون از شهر وینیپگ در رده های بالاتری قراردارند . دلیل آن اینست که اگر در همه شهر ها 3 جرم رخ دهد شهری پر جرم و جنایت معرفی می شود که جمعیت کمتری داشته باشد .

اگر می خواهید مطلب را بهتر متوجه شوید به مثال عددی توجه کنید .

فرضا اگر در سال گذشته در تورنتو 100 قتل رخ داده باشد و در سسکتون 7 قتل رخ داده باشد

آمار سرانه جرم در تورنتو می شود 100 تقسیم بر 4 میلیون و در سسکتون می شود 7 تقسیم بر 200 هزار

در شهر تورنتو آمار سرانه این جرم می شود 000025/0

در شهر سسکتون آمار سرانه این جرم می شود 000035/0

و آمار برای شهر سسکتون خطرناک اعلام می گردد.

 آقای مجید ابوالقاسمی دوست ایرانی عزیزی که ابتدا وینیپگ بوده اند  و اکنون در رجاینا به سر می برند و دوستان دیگر از این دسته بسیارند .

دیگر اینکه زمستون در شهر وینیپگ سردتر از سسکتون هست طوری که اهالی وینیپگ به شوخی بهش وینترپگ هم میگن .

درباره کار مخصوصا در سال جاری وضعیت خوبی در ساسکاچوان حاکم است و نرخ بیکاری به زیر 5/3 می رسد و این رقم بسیار خوبی است . علی الخصوص که مشاغل مورد نیاز را بشناسید و قبل از ورود به کانادا خود را با شرایط بازار کار تطبیق دهید .

اما نکته ای به یادم اومد درباره امنیت بگم امنیت در شهر های سسکتون و رجاینا بحدی هست که اگر یک خانم ساعت 2 شب هوس هواخوری به سرش بزنه بدون کمترین نگرانی و مزاحمت می تونه بیرون قدم بزنه! فکر می کنم درک امنیت و مقایسه اون با جاهای دیگه الان براتون قابل مقایسه هست .

البته من دوستان زیادی در وینیپگ دارم که بنده ارادت دارم خدمتشون . اگر اطلاعاتی از وینیپگ خواستید می تونید به وبلاگشون مراجعه کنید .

خرید و فروش ماشین در سسکچوان

از اونجایی که پست تویوتا کمری خیلی مورد استقبال واقع شده بود و ایمیل های زیادی داشتم که از خرید و فروش ماشین در سسکچوان خواسته بودند . اما وبلاگ aghmajid از وینیپگ در این مورد نوشته بود که با کمی تصحیح برای سسکچوان آنرا در این پست می خوانید .

استفاده از ماشین در کانادا و آمریکا به کلی با ایران فرق داره. بنزین به طور آزاد عرضه میشه (الان لیتری یک دلار و سی و دو سنت) و حتما باید بیمه بشه تا بتونی رانندگی کنی. ماشین ها با دنده استاندارد و اتوماتیک پیدا میشند (استانداردها 500 تا 1000 دلار ارزونتر هستند و فروختنشون سخت تره) و گاهی فرمان، سمت راست ماشین هست که دلایلش زیاده. اینجا ماشین نو می خری تا چند سال گارانتی جورواجور داره و لذا کسی زیاد به فکر مراقبتش نیست و کمی که سن ماشین بالا میره، خطرناک میشه از جهت خرج گذاشتن روی دستتون. برای اینکه تعمیر با ایران به کلی متفاوت هست. هر چی خراب میشه، در میارن، یه نو، جاش میذارن، می خواد سپر باشه، شمع موتور باشه و هر چیز دیگه البته استثنا هم هست. خلاصه تعمیر به شدت گرونه.

اگر شما گاراژی دارید که می تونید ماشین رو اونجا بذارید که از سرمای وحشتناک وینیپگ آسیب نبینه و زود زنگ نزنه، وقت تلف نکنید و یه نو بخرید. بصورت قسطی پولشو میدید (شاید دویست یا سیصد دلار در ماه) و حسابی هم کیف میده، گارانتی هم که داره. ماشین نو به سرعت قیمتش می افته ولی اگر یه حساب کتاب کنید می بینید که با توجه به پرداخت قسطی با سود بسیار بسیار پایین (مثلا 0 یا 1 درصد) و خدمات دریافتی، برنده هستید. اما اگر گاراژ ندارید، ناجوره، چون ماشین زودتر زنگ میزنه و افت قیمت خیلی سریعتر هست.

چند راه برای جستجوی اتومبیل هست:

یکی سایتهایی مثل ebay که خوب شما از راه دور می خرید و مشکلات خودشو داره. عموما در آمریکا ماشین خیلی ارزونه برای اینکه عرضه بالاست ولی کمی خرج داره اگر بخواید بیاریدش کانادا . اونجا فروشنده ها تو صف هستند تا بتونند ماشین رو بفروشند، چونه هم راحت میشه زد. قیمتها گاهی 50 درصد ارزونتره فقط باید کمی خرج بیمه موقت کنی که تا اینجا میای و دیگه اینکه باید کیلومتر شمار داشته باشه نه مایل شمار و یه سری خورده کاری اینجوری. اینجا هم رسید، حتما باید گواهی ایمنی رو براش بگیری تا به نام بشه.

یه سایت دیگه، kijiji هست که جدیدا خیلی داره پرطرفدار میشه و در واقع با ebay کار میکنه به این صورت که هر شهری در کانادا سایت خودشو داره و مردم کالاهایی که می خوان بفروشن رو اونجا میذارن از جمله ماشین. بهتره قبل از رفتن برای خرید مشخصاتش رو بپرسید مثل مقدار کیلومتر و … تا بیخودی وقتتون تلف نشه و بعد از دو ساعت چونه زدن بفهمید که ارزشش، خیلی پایینتره! هرچند به مواردی خوردم که از شما چیزهایی رو پنهان می کنن

دیگه اینکه به فروشنده های توی شهر رجوع کنید و از اونها بخرید. معمولا هرقدر جای بزرگتری برید ماشین مطمئن تری می تونید پیدا کنید برا اینکه می خوان اعتبارشون رو حفظ کنن و معمولا ماکسیموم قیمت رو از شما می گیرن. اینجا اگر از فروشنده های رسمی یا دیلر بخرید، دو تا مالیات می دید یعنی GST و PST اما اگر از شخص خصوصی بخرید، فقط مالیات PST پرداخت می کنید.

اگر از شخص خصوصی خرید می کنید، یه راه کمتر پول دادن اینه که ازش بخواید رقم کمتری از مقدار معامله روی برگه خرید (Bill of sail form) بنویسه تا شما مالیات کمتری بدید. بهتره ماشین رو با گواهی ایمنی بخرید

(Safety or Certificate of inspection)

که البته برای انتقال خودرو اجباری هست. در برگه بیمه ماشین، اگر عبارت Rebuilt نوشته شده باشه یعنی خرج زیادی برای تعمیر ماشین انجام شده و لذا مراقب باشید.

راه دیگه اینه که به حراجی برید و از اونجا بخرید. ماشین های سازمان های دولتی و شرکت های بزرگ رو اونجا می فروشند. قیمتها خیلی عالیه ولی عموما گواهی ایمنی ندارند و باید کمی از مکانیک سر در بیارید وگرنه توصیه نمیشه.

تنها به ظاهر ماشین نگاه نکنید، ظاهرش رو خیلی خوب میشه درست کرد. نگاهی زیر گلگیرها بندازید، روغنش رو چک کنید، ببینید سیاه هست یا نه که روغن سوزی نداشته باشه، دور موتور رو ببینید، کنار لاستیک های اطراف در و پنجره رو ببینید و اگر رنگی شده باشند بدونید تصادف داشته و برای رنگ کردنش زیاد وقت و پول صرف نشده. کولر ماشین رو چک کنید و اگر کار نمی کنه احتمال داره رادیاتور مشکلی داشته باشه و …

در ایران به تنها چیزی که فکر نمی کردیم پول بنزین بود، اینجا مراقب این پارامتر باشید و ترجیحا ماشین کم مصرف خرید کنید. بخصوص که قیمت نفت حسابی داره میره بالا و ما نه تنها پولی از نفت سر سفره های ایرانمون ندیدم، اینجا هم تمام و کمال از سفره هامون باید براش خرج کنیم!